Τι προτείνει η Dame της βρετανικής μόδας για την επόμενη σεζόν;
«Η συλλογή δημιουργήθηκε με τρεις κύριες επιρροές: την Κίνα, γιατί ελπίζω η παραδοσιακή σοφία και εμπειρία της χώρας, που απαντάται από την εποχή του Κομφούκιου να μας βοηθήσει να σώσουμε τον πλανήτη, την έρημο, λόγω των κλιματικών αλλαγών και του κορσέδες του 17ου αιώνα», ανέφεραν οι σημειώσεις της συλλογής της Vivienne Westwood για τη σεζόν Άνοιξη/ Καλοκαίρι 2012.
Πράγματι, από στο κυκλικό catwalk, πέρασαν φορέματα με κορσέδες- χαρακτηριστικά του στυλ της σχεδιάστριας, μεγάλα prints που παρέπεμπαν στους πολιτισμούς ασιατικών χωρών, φορέματα με παγέτες συνδυασμένα με αραχνοΰφαντα πλεκτά, καρό βραδινά, και πανύψηλες πλατφόρμες που θύμιζαν γκέισες.
Τα καπελάκια σε στυλ Μάο ήταν παντού αφού, όπως δήλωσε η σχεδιάστρια «Πάντα λάτρευα τα καπέλα Μάο, παρόλο που σιχαίνομαι τις βίαιες επαναστάσεις». Το σύνολο των εμφανίσεων του show, με την υπερπληθώρα υφασμάτων, χρωμάτων, ιδεών και σχημάτων ήταν μία ακόμα μαρτυρία του χαρακτηριστικού της καριέρας της Westwood, που μετράει σχεδόν 40 χρόνια: ότι δηλαδή, η Dame ποτέ δεν ξεμένει από ιδέες. Respect.
Rochas- Ann Demeulemeester
Rochas
Όπως πολλοί άλλοι σχεδιαστές και οίκοι, ο Marco Zanini χρησιμοποίησε ως πηγή έμπνευσης του το στυλ των νοικοκυρών της δεκαετίας του ’50. Στις σημειώσεις του show, ο ίδιος ανέφερε ότι την συλλογή ενέπνευσε μία σύνθεση των αγαπημένων του ταινιών αν και, όπως ανέφερε, αυτό προέκυψε στην πορεία του σχεδιασμού. Οι vintage σιλουέτες που κατέκλισαν το catwalk ήταν chic, αλλά τα χρώματα των σορμπέ και οι -κάπως άχαρες- λεπτομέρειες έδιναν μία αίσθηση kitsch. Τα full skirt φορέματα από οργάντζα, αλλά και τα shift dresses με ψηλούς γιακάδες ενίσχυαν την ρετρό, cocktail hour αίσθηση όλης της συλλογής. Μοναδικό αταίριαστο στοιχείο ήταν τα πλεκτά ταγιέρ που, μέσα στην γενικότερη ανοιξιάτικη couture αισθητική, έδειχναν εκτός τόπου και χρόνου.
Ann Demeulemeester
Για την επόμενη σεζόν, η σχεδιάστρια δημιούργησε φιγούρες ανδρόγυνες, λίγο decadent, που η αισθητική τους βασίστηκε στην ισορροπία μεταξύ ανατολίτικων και δυτικών στοιχείων. Όπως έκανε και με την ανδρική συλλογή της τον περασμένο Ιούνιο, η Demeulemeester φαντάστηκε μία «ευρωπαϊκή» γκαρνταρόμπα, που έχει δεχτεί την «εισβολή» διαφορετικών φυλετικών ενδυμασιών. Σε μία συλλογή που χρωματικά βασίστηκε ως επί το πλείστον στο μαύρο, κάποιες από τις εντυπωσιακότερες εμφανιστείς ήταν αυτές στους τόνους του ιβουάρ και του nude, σε διάφανα υφάσματα με ελεύθερες πτυχώσεις. Φαρδιά παντελόνια συνδυάστηκαν με κεντημένα σακάκια, ενώ τα βραδινά θύμιζαν έντονα καφτάνια, με μεταξωτά κρόσσια που σχημάτιζαν φουντάκια στην λαιμόκοψη και στην πλάτη, φορεμένα πάνω από παντελόνια.
Gareth Pugh
Ο υπερ-ταλαντούχος σχεδιαστής κατάφερε, επιλέγοντας χαρακτηριστικά στοιχεία προηγούμενων συλλογών του (ρίγες, υπερμεγέθη κασκόλ, όγκοι, μονοχρωμία) να παρουσιάσει ένα show τόσο διαφορετικό και έξυπνο ώστε, βλέποντας ο θεατής τις δημιουργίες, να μην έχει ούτε στιγμή την αίσθηση του déjà vu. Τα φορέματα-«πανοπλίες» διαδέχτηκαν εμφανίσεις με second skin παντελόνια και κοντά γιλέκα από βινύλιο, που αποτέλεσαν σαφείς αναφορές του σχεδιαστή στον φετιχισμό, αλλά εκεί που ο Pugh κέρδισε το στοίχημα της εμπορικής «βιωσιμότητας» ήταν στα ριγέ, περίτεχνα φορέματα και στα μακριά καφτάνια με τις μεγάλες κουκούλες. Ο σχεδιαστής απέδειξε ότι η «καλλιτεχνική» ταυτότητά είναι το δυνατό του σημείο, χωρίς να είναι απαραίτητο να συμβιβαστεί για να μείνουν ευχαριστημένοι και οι retailers.
Η πρώτη prêt-a-porter συλλογή της μετα-Galliano εποχής
Καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε, μετά το show για την haute couture συλλογή του οίκου τον περασμένο Ιούνιο, τα κατάφερε με την πρώτη του prêt- a- porter συλλογή ο Bill Gayten.
Η αλήθεια είναι ότι ο υπεύθυνος του ατελιέ του παρισινού οίκου κινήθηκε σε πολύ, μα πολύ ασφαλές έδαφος. Full skirts, κορσάζ με bateau λαιμόκοψη, ζακέτες χωρίς γιακά, με ζωνάκια από δέρμα ή αλυσίδες. Ώριμες, χαμηλών τόνων δημιουργίες, σωστής αισθητικής, που όμως μάλλον δεν θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς στην ιστορία του οίκου.
Παλτά από τουίντ, δερμάτινα καπέλα με την υπογραφή του Stephen Jones και φούστες από οργάντζα σε παστέλ μπλε και γκρι αποχρώσεις ήταν μερικές από τις δημιουργίες με 50’s αίγλη, fun διάθεση και την άψογη ποιότητα του οίκου Dior.
Στις βραδινές δημιουργίες είδαμε κόκκινα φορέματα από σιφόν, μακριές φούστες με βολάν σε nude αποχρώσεις και ανάλαφρα, σχεδόν διάφανα φορέματα σε ανοιχτό πράσινο, μαύρο, λευκό και εκρού, που ήταν εξίσου σέξι και ρομαντικά.
πηγη stylista gr.
Demmy L.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου